ارزشیابی ریسک فاکتورهای ارگونومی با استفاده از روش انتروپی

اهداف: در دنیای صنعتی امروز، تصمیم­گیرندگان حوزه سلامت کار نیاز دارند تا مقادیر عظیمی از داده­ها را آنالیز نموده و ضوابط ارزشیابی چالش­برانگیز زیادی را در نظر بگیرند. بر این مبنا ارزشیابی ارگونومیک محیط کار به منظور کنترل عوامل و کاهش احتمال بروز و شیوع این دسته از اختلالات شغلی، به عنوان یک مشکل تصمیم­گیری چند معیاری در نظر گرفته می­شود. این مطالعه با هدف ارزیابی ریسک فاکتورهای ارگونومیکی با استفاده از روش آرت و اولویت­بندی ریسک فاکتورهای ارگونومی جهت انجام اقدامات اصلاحی به روش انتروپی در یک شرکت تولید آرکوپال در سال ۱۳۹۳ طراحی و اجرا گردید.
مواد و روش­ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و مقطعی است. تعداد ۲۴۰ نفر از پرسنل شاغل در هفت سالن کارخانه تولید آرکوپال، با مجموع تعداد ۱۳ نوع وظیفه، وارد مطالعه گشتند. جهت جمع­آوری داده­های دموگرافیک افراد، از پرسش­نامه­ای محقق ساخته و برای ارزیابی ریسک فاکتورهای ارگونومی از روش ارزیابی وظایف تکراری (ART) استفاده شد. روش تصمیم­گیری انتروپی نیز به منظور اولویت­بندی ریسک فاکتورهای ارگونومی جهت اجرای اقدامات اصلاحی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده­ها نیز با نرم­ افزار آماریSPSS نسخه بیست و Matlab صورت پذیرفت.
یافته­ها: نمره نهایی روش ART دارای میانگین ۰۷/۳۰ با انحراف استاندارد ۴۳/۱۲ می­باشد. در میان ۲۴۰ مورد بررسی شده، ۱۷۹ مورد (۶/۷۴%) در سطح خطر بالا و ۸/۱۳% در سطح خطر متوسط ارزیابی شدند. نتایج آرت انتروپی (ART-Entropy) نشان داد که بر اساس وزن فاکتورها، بیشترین وزن با مقدار ۲۴۹/۰ متعلق به فاکتور چنگش و کمترین وزن مربوط به فاکتورهای پوسچر گردن، مچ دست و مدت زمان با میزان ۰۰۶/۰ می باشد.
نتیجه ­گیری: با توجه به منابع مالی محدود، به نظر می­رسد این روش در بسیاری از چالش­های کنترلی، اصلاحی و اولویت­ بندی در ارگونومی می­تواند با موفقیت به متخصصان کمک نموده و سازمان­ها را به منظور دستیابی به محیط کار ایمن­ تر پشتیبانی و حمایت نماید. استفاده از سایر روش­های تصمیم­گیری نیز برای ارزشیابی و اولویت­ بندی مشکلات ارگونومیک توصیه می­شود.

دریافت مقاله