اصول جانمایی و نصب خاموش‌کننده‌های دستی
- شناسه خبر: 20431
- تاریخ و زمان ارسال: 2 دی 1396 ساعت 10:08
حبیب کبیری، مشاور و مدرس آتش‌نشانی صنعتی
Habib.kabiri125@gmail.com
خاموش‌کننده‌های دستی قابل حمل، مطابق استاندارد،
از لحاظ فیزیکی به دو دسته A وB تقسیم‌بندی می‌شوند که گروه A شامل: ۱-A تا۴۰-A است. بدین معنی که خاموش‌کننده‌هایی که بر روی آنها ۱-A درج شده، می‌تواند حریقی به مساحت ۱ ft2 از گروه A را خاموش نماید و به همین ترتیب برای۴۰-A تعمیم داده می‌شود.
گروه B را از۱-B تا ۱۶۰-B درجه‌بندی می‌نمایند. به عنوان مثال خاموش‌کننده‌ای که بر روی آن ۱-B درج شده، می‌تواند حریقی به مساحت ۱ft2 از نوع B را به عمق ۴/۱ اینچ یا کمتر خاموش کند.
درجه‌بندی در گروه C (گازهای قابل‌اشتعال) صورت نگرفته و علت آن این است که مناسب‌ترین روش برای مقابله با این عموم این حریق‌ها، بستن مجرای خروج گاز است. این حریق‌ها پس از گذشت زمانی کوتاه، بسته به مواد پیرامون خود، به حریق‌های گروه A یا B تبدیل می‌شوند.
شکل ۰۱
شکل ۰۲
ارتفاع نصب خاموش‌کننده دستی، باتوجه به وزن آنها – براساس استاندارد NFPA
۱ـ خاموش‌کننده‌هایی با وزن بیشتر از ۴۰ پوند (هر پوند تقریبا ۴۵۰ گرم) باید به گونه‌ای نصب شوند که دستگیره خاموش‌کننده، در ارتفاع بالاتر از ۵/۱ متر از کف قرار گیرد.
۲ـ خاموش‌کننده‌هایی با وزن کمتر از ۴۰ پوند باید به گونه‌ای نصب گردند که در ارتفاع یک متر از کف قرار گیرند.
۳ـ خاموش‌کننده‌های سیار (چرخ‌دار) باید حداقل به میزان ۱۰ سانتی‌متر از کف زمین فاصله داشته باشند.
تعیین تعداد کپسول‌های اطفاء حریق – براساس حریق
کلیه کپسول‌ها برحسب عامل یا ماده اطفاء حریق، روش عملکرد، ظرفیت، جریان پرتابی در خط افقی برحسب فوت، زمان تخلیه، دمای نگهداری و کلاس‌های حریق طبقه‌بندی می‌گردند. لذا با داشتن اطلاعات فوق‌الذکر و تعیین محل، از نظر: کیفیت خطر و درجه‌بندی خاموش‌کننده، به تناسب میزان خطر محل، حداکثر مساحتی که خاموش کننده حفاظت می‌کند را می‌توان بدست آورد. در طراحی حریق باید ملاحظاتی را مد نظر قرار داد که تعدادی از آنها در زیر آمده است:
– تعداد تعیین‌شده خاموش‌کننده‌ها حداقل تعداد است.
– خاموش‌کننده‌ها برای حریق‌های کوچک می‌باشد.
– زمان تخلیه خاموش‌کننده ۸ تا ۱۰ ثانیه است.
– سطح حریق برای مایعات قابل‌اشتعال نباید از ۰٫۹۲ مترمربع بیشتر باشد.
حال باتوجه به مساحت تحت پوشش کپسول، می‌توان تعداد کپسول موردنیاز برای هر محل را طبق موارد زیر محاسبه نمود.
مساحت محل و سطح تحت پوشش
باتوجه به تعداد کپسول موردنیاز، نحوه چیدمان کپسول‌ها باید به گونه‌ای باشد که تمام سطح محل، تحت پوشش قرار گیرد. سطح تحت پوشش کپسول عبارت است از مساحت مربع محاطی به دایره‌ای به شعاع تحت پوشش کپسول. همچنین برای پوشش فضاهای غیرپوششی توصیه می‌شود ۲ درصد به تعداد کپسول‌ها اضافه گردد.
باتوجه به این که در گروه خاموش‌کننده‌های نوع B ، مساحت تحت پوشش هر کپسول ارائه نشده و همانطور که می‌دانیم، برای تعیین تعداد کپسول‌های موردنیاز، به این پارامتر نیاز است، برای محاسبه مساحت تحت پوشش هر کپسول به ترتیب زیر عمل می‌شود:
فرمول ۰۱
a۲: مساحت تحت پوشش هر کپسول است.
اصول توزیع و نصب صحیح کپسول‌های دستی اطفاء حریق
بعد از محاسبه تعداد کپسول‌های موردنیاز با روش استاندارد، باید آنها را به طور صحیح در نقاط موردنظر نصب کرد. خاموش‌کننده‌ها باید بر روی ستون‌ها یا دیوارها یا مکان مورد نظر به نحوی قرار گیرند که همواره فاصله دسترسی مجاز، باتوجه به نوع کپسول رعایت گردد. این فاصله برای خاموش‌کننده‌های گروه A، ۷۵ فوت (تقریبا ۲۵ متر) یا کمتر و برای خاموش‌کننده‌های گروه B کمتر از ۳۰ فوت (تقریبا ۱۰ متر) باشد. استاندارد NFPA روش رسم دایره‌ای را برای چیدمان خاموش‌کننده‌های دستی پیشنهاد می‌کند. در نصب خاموش‌کننده‌ها باید موارد زیر مدنظر باشند:
– توزیع یکنواخت خاموش‌کننده‌ها
– راحتی دسترسی و نبود موانع موقت
– نزدیکی به ورودی‌ها و خروجی‌ها
– محفوظ‌بودن کپسول از زنگ‌زدن و آسیب و صدمه‌دیدن
