من نماینده تمام صنف هستم و از حقوق همه اعضا دفاع می کنم

اتحادیه صنف لوازم ایمنی، آتش نشانی و علائم نیروهای مسلح در سال ۱۳۳۰ با عنوان اتحادیه تولیدکنندگان کلاه شروع به فعالیت نمود. با اضافه شدن آرم و علائم نیروهای مسلح، تا سال ۱۳۷۷با عنوان اتحادیه کلاه و علائم نیروهای مسلح به فعالیت خود ادامه داد. در سال ۱۳۷۷ رسته ایمنی به رسته‌های این اتحادیه اضافه گردید که رونق و شکل جدیدی به فعالیت اتحادیه بخشید. از سال ۱۳۸۸ رسته شارژ و فروش خاموش کننده‌های آتش‌نشانی به این اتحادیه نیز اضافه گردید. قطعا اتحادیه ایمنی یکی از مهم ترین اتحادیه‌ها در کشور به شمار می‌آید. تجهیزات حفاظت فردی و آتش‌نشانی مستقیما با جان افراد در ارتباط می‌باشد و کوچکترین قصور در تولید می‌تواند یک خانواده و چه بسا یک جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. به همین منظور مسئولیت و تعهد اتحادیه ایمنی و آتش‌نشانی اول در پیشگاه خداوند و بعد در قبال مردم بسیار حائز اهمیت و پررنگ است و افراد مسئول در اتحادیه ایمنی کارشان از دیگر اتحادیه‌ها سخت‌تر می‌باشد. از کمیسیون‌ها گرفته تا اعضای هیئت مدیره همه در راستای هدف ارتقای سطح ایمنی کشور فعالیت می‌کنند.

اتحادیه‌ها به عنوان بازوی اجرایی اصلی اتاق اصناف و بعد وزارت صمت نیز محسوب می‌شوند و در مقابل نگاه نظارتی باید از حقوق اعضای صنف خود نیز صیانت کنند. همین دوگانگی مسئولیت در حوزه مشتری‌مداری و حمایت از اعضای صنف خود باعث چالش‌های فراوانی می‌شود که هر اتحادیه و هر هیئت مدیره‌ای نمی‌تواند به سلامت از آن گذر کند. اتحادیه ایمنی و آتش‌نشانی یکی از موفق‌ترین الگوهای پیش رو است که توانسته کنار نظارت جدی حمایت موثری از اعضای صنف خود در این چند سال داشته باشد.

در دوران بحران شیوع کرونا و مشکلات فراوان اقتصادی در کشور، صنف ایمنی و آتش نشانی ضمن ارتقای بخش کیفی رونق فراوانی در تولید محصولات جدید نیز داشته است به گونه‌ای که در برخی محصولات با همت تولیدکنندگان داخلی به خود کفایی در کشور رسیده‌ایم.

به همین منظور با جناب آقای حسین مصطفی‌زاده خویی رئیس اتحادیه صنف ایمنی و آتش‌نشانی و علائم نیروهای مسلح گفتگوی صریح و بی پرده‌ای داشتیم. به دلیل حجم بالای سوالات گفتگو در دو قسمت خدمتتان ارائه می‌گردد.

در ابتدا از سبقه خود در حوزه ایمنی و آتش نشانی توضیح دهید؟

سابقه من در این حوزه مربوط به سالها دور است. سالهایی که یک کودک هفت ساله بودم، از هفت سالگی در میدان حسن آباد مغازه پدرم را در جنب بانک ملی اجاره کردم و حدودا سی و چند سال است که در این حوزه سابقه دارم. البته در آن سالها اکثرا نظامی فروش بودند و فروشگاه های ایمنی بسیار انگشت شمار بود.

چطور شد تصمیم گرفتید ۴ سال پیش در انتخابات اتحادیه شرکت کنید؟

چهار سال پیش به اصرار پدرم و درخواست آقای چاووشی که پیشکسوت این صنف هستند و برخی دیگر از دوستانم در انتخابات ثبت نام کردم و دلیل این پافشاری از طرف آنها این بود که می‌گفتند با ریاست شما این صنف دوباره قوت می‌گیرد، که بنده هم احساس وظیفه کردم و در حال حاضر در خدمت صنف هستم.

البته وضعیت کنونی اتحادیه و ارتقا در تمام زمینه‌ها نسبت به قبل غیرقابل انکار است و در این چند سال اخیر شاهد اتفاقات برجسته زیادی و پیشرفت در امور بودهایم، از شیوه مدیریتی و چابک سازی گرفته تا نفوذ اتحادیه در اتاق اصناف، در خصوص این تغییرات توضیح بیشتری بدهید؟

من در حد گزارش مواردی را بازگو می‌کنم، چون عملکردم را خودم نمی‌توانم تایید کنم باید اعضای محترم این عملکرد را تایید و انتقاد کنند و امتیاز بدهند. اولین اقدام بعد از ریاست بنده رونق و پویایی دفتر حسن آباد اتحادیه بود. دفتر میدان حسن آباد کمرنگ و حتی تعطیل شده بود. یکی از شعارهای انتخاباتی بنده هم این موضوع بود و مردم به من اعتماد کردند و رای دادند. وظیفه خودم دانستم که دفتر حسن آباد را احیا کنم و به همین خاطربه هزینه شخصی کل دفتر را بازسازی کردیم و وسایل آن را  از نو خریداری کردیم،  فراموش نکنید که دفتر حسن آباد برای صنف و اتحادیه حالت استراتژیک دارد چون در قلب صنف است و به هیچ وجه نمی‌توانیم دفتر را به جای دیگری انتقال دهیم، نمیشود که هر عزیزی میخواهد در جایی پاساژ بسازد برای رونق پاساژش دفتر اتحادیه را تغییر دهیم. از نظر سیستم صنفی اگر بخواهیم کاری برای اعضا انجام بدهیم دور کردن اتحادیه از قلب صنف یک کار غیر تاکتیکی و غیر حرفه ای است، می شود در جاهای دیگر هم دفتر داشت اما با زیاد شدن تعداد دفاتر هزینه ها هم زیاد می‌شود. البته این نکته را هم بگویم که اقدام افرادی که به دنیال رونق منطقه و پاساژ خود هستند قانونی و شرعی است باید منافع خود را در نظر بگیرند، اما اتحادیه نمی تواند محدود به یک گروه خاص و تعداد کمی باشد اتحادیه متعلق به همه اعضا است و باید منفعت و صلاح تمام صنف در تصمیم گیری ها در نظر گرفته شود. بنده هم قبل از ریاست و هم بعد از ریاست با تعدادی از اعضا صحبت کردم کاملا همه اعضا ناراضی بودند که اتحادیه در مکانی غیراز حسن آباد باشد اما باز هم بنده دفتر پاساژ رازی را تعطیل نکردم.

موضوع دیگری که در زمان انتخابات به اعضای محترم قول داده بودم در خصوص حق عضویت ها بود.  بنده از روزی که آمده ام وعده دادم که حق عضویت را زیاد نکنم.۴ سال پیش حق عضویت  ۳۲۰هزار  تومان برای اعضا بود که قبل از ورود من به اتحادیه مجوز ۵۰۰ هزارتومان هم گرفته شده بود ولی من در جلسه هیئت مدیره این درخواست را رد کردم و به اعضای می‌گویم تا روزی که من در اتحادیه باشم این هزینه افزایش پیدا نخواهد کرد. این یک نمونه منحصربه فرد است و هیچ اتحادیه ای را نمی توانید پیدا کنید که حق عضویت ثابت بوده و باشد.

اقدام شایسته دیگری که در اتحادیه انجام دادم، حذف پذیرایی های غیر معمول بود، بنده با صراحت به شما میگویم شفافیت جزو اصول اصلی مدیریت من است. حتی ناهاری که اینجا به افراد داده میشد را هم حذف کردم چون ممکن بود که بعضی از اعضا از پرداخت این هزینه ها راضی نباشند، لزومی ندارد که من حق عضویت را زیاد کنم و پذیرایی های آنچنانی در اتحادیه انجام شود و اگر دعوتی هم از کسی شده من از جیب خودم پرداخت کردم و اتحادیه را زیر بار هزینه نبردم، حتی در اقلام مصرفی مثل کاغذ و زونکن و غیره هم صرفه جویی کردیم. اجازه نداده‌ام کسی خارج از  دستگاه پز اتحادیه وجهی پرداخت کند. در اتاق اصناف اتحادیه ای به این شکل نداریم.

بنده اعتقاد دارم که نباید هزینه‌های جاری زیاد شود البته از طرفی اعتقاد دارم که منزلت اتحادیه باید حفظ شود، کسی که وارد اتحادیه می شود باید اتحادیه ای مستقل، منظم و منسجم و با امکانات خوب را ببیند چون فقط اعضای خودمان وارد اتحادیه نمیشوند و میهمانانی از صنف‌های مختلف و اتاق اصناف به اتحادیه ما میآیند. دفتر اتحادیه آبروی صنف است. اقدامات دیگری در همین راستا در دست برنامه ریزی و اجرا که به زودی از آن رونمایی میکنیم.

یکی دیگر از اقدامات ما احیای کمیسیونها بود، تعدادی از اعضا که قبلا رنجیده شده بودند و به نوعی نمیخواستند دیگر با ما همکاری کنند وارد اتحادیه شدند و داخل کمیسیون ها قرار گرفتند.

ما در این دوره شاهد تعامل و رشد چشمگیری اتحادیه با دیگر سازمانها بودیم، جلسات متعددی با مرکز تحقیقات و بازرسی وزارت کار،  سازمان آتش نشانی، اتاق اصناف، وزارت صنعت داشتیم و در تمام این جلسات بنده حضور داشتم، در کمیسیون اقتصادی اتاق اصناف بنده به عنوان نائب رئیس هستم که برای ما احترام خاصی قائل هستند و این عزت و منزلت برای صنفمان است من در تمام این جلسات در ابتدا نماینده صنف هستم.

به عنوان مثال دو سال پیش وقتی سیل خوزستان در ایام عید رخ داد، اتحادیه ما پیشرو کمک و حمایت از سیل زدگان بود.

کارهایی که اعضا برای سیل زده های خوزستان انجام داده بودند، باعث شده بود که در اتاق اصناف و وزارت صمت و دیگر سازمانها سخن از اعضای اتحادیه ایمنی و آتشنشانی باشد، درست است در ابتدا بنده بانی این کار شدم اما پیشنهاد از طرف خود اعضا بود.

ما علاوه براینکه کمک ها را بوسیله کامیون ارسال کردیم، تنها اتحادیهای بود که خیلی از اقلام خود را با چند دستگاه هلی‌کوپتر بین مردم توزیع کردیم.کمک اتحادیه ما در تپههای الله اکبر خوزستان و مناطق صعب العبور پررنگ بود. بسیج اتحادیه هم بسیار زحمت کشیدند و رفتند و به مردم کمک رسانی کردند و واقعا بچه ها از جان و دل مایه گذاشتند. نمونه ای از اتحاد و همدلی را در اتحادیه ایمنی شاهدش بودیم.

کار شایسته دیگر اتحادیه در این دوره تجلیل از پیشکسوتان صنف در اتاق اصناف بود و با اینکه دونفر از اعضای هیئت مدیره شرکت نکرده بودند و قصد حاشیه سازی و موازی کاری داشتند، هرچند موفق نشدند و صنف جوابشان را داد، اما اتفاق خیلی خوبی رقم خورد، تعدادی از بزرگان صنف آمدند تشکر کردند و اشک ریختند، در واقع از صنف تشکر کردند و نه از شخص من، انتقاد و تشویق همه از صنف است، من نماینده صنف هستم.

موضوع دیگر که در اتحادیه ایجاد کارگروه رسته آتش نشانی بود، که خودشان برای خودشان تصمیم بگیرند و یکسری کلاس‌های آموزشی برگزار کردیم، در آن زمان دو نفر از اعضای هیئت مدیره ما استعفا دادند که در ابتدا با آنها مذاکره کردیم و قبول به همکاری نکردند و در نهایت آقایان مولایی و درویش جایگزین آنها شدند. ما نمی‌توانیم مقاصد شخصی را وارد اتحادیه کنیم و دنبال منافع شخصی باشیم و مدام هم در ایجاد اتفاقات خوب سنگ اندازی داشته باشیم. هر تصمیمی که در هیئت مدیره گرفته میشود باید قاطبه اعضا از آن راضی باشند که ما نماینده و خدمتگزار همین اعضا هستیم. آمدهایم که مشکلات اعضای صنف را برطرف کنیم نه برایشان مشکل بسازیم.

بازرسی های مدام که در اتحادیه انجام میشود و تعدادی از اعضای صنفی بدون جواز را برایشان پروانه کسب صادر کردیم. حتی حل اختلافات اعضا همه گواه پویایی این اتحادیه است. اصولا معتقدم انجام تمام این موضوعات وظیفه ماست نه برایش پولی دریافت کردم نه شلوغ بازی و حاشیه‌سازی کردیم. کسی که مسئولیت قبول میکند وظیفه اش است که به وعده‌ها و توقعات معقول صنفش عمل کند.

از دیگر اقدامات اتحادیه که برای اولین بار رخ داد، بازدیدهای دوره ای از واحدهای تولیدی و صنعتی است که بطور میدانی اعضای هیئت مدیره و کمیسیونها از کارخانه ها بازدید داشتند و ضمن شناسایی مشکلات تولیدکنندگان سعی در حمایت هرچه بیشترشان داشتیم و داریم. این بازدیدها بخاطر شرایط کرونا تعطیل شده بود که با فروکش شدن شیوع کرونا مجددا آغاز شده است و با توجه به نامگذاری امسال در جهت تولید، پشتیبانی‌ها و مانع زادیی‌ها فرصت مضاعفی است که گره‌های تولید را با کمک سازمان‌های دیگر باز کنیم و شرایط را برای تولیدکنندگان تسهیل ببخشیم. البته در خصوص بازدیدها باید تشکر ویژه‌ای هم از شما داشته باشم جناب نجفی که نگاه متفاوت و زحمات شما در این زمینه قابل انکار نیست.

خواهش می‌کنم انجام وظیفه است، در سال گذشته شاهد بودیم که رسته شارژ خاموش کننده ها از اتحادیه جدا شد و به اتحادیه گازهای طبی و صنعتی پیوست، اما در کمترین زمان ممکن شما مجددا این رسته را به اتحادیه بازگرداندید، در این باره توضیح دهید که دلیل این جدایی چه بود؟

این اتفاق در زمان تصدی گری بنده نبود، چند موضوعی که قبل از بنده ماجرایش شروع شده بود یکی حذف علائم نیروهای مسلح از اسم اتحادیه بود که نام اتحادیه را به ایمنی و آتش‌نشانی تغییر دادند، این کار درستی نبود، ما رسته‌ای که خودشان این اتحادیه را تشکیل دادند را نباید نادیده بگیریم، رسته کلاه دوزها و کلاه فروشها که پدرانشان به رحمت خدا رفتند و باعث و بانی این اتحادیه هستند نباید از آنها بگذریم، تلاش بسیاری انجام دادیم در کمیسیون از حقوق مسلم خودمان دفاع کردیم و تاییدش را گرفتیم و الان منتظر نتیجه هستیم.

موضوع بعدی در مورد اتحادیه گازهای طبی است که قاطعانه میگویم اگر در آن زمان رئیس اتحادیه بودم مطمئنا اجازه تشکیل این اتحادیه را نمیدادم،  ماموریت و مسئولیت ها باید مشخص شود و به شخصه از حقوق صنفی و حقوقی که اعضای اتحادیه من دارند دفاع میکنم از همان موقع شروع کردند به انجام یکسری از کارها و حکمی هم گرفته بودند که وقتی ما متوجه شدیم  ورود کردیم و هیئت رئیسه اتاق اصناف و وزارت صنعت هم از حق ما حمایت کردند چون این حق مسلم صنف بود و پیگیری ها ادامه دارد تا حقوق اعضا ضایع نشود و همچنان درگیر این موضع هستیم.

یک موضوع مهم اتحادیه در زمینه بحث قیمت گذاری و نظارت بر روی خاموش کننده ها است، سیاست اتحادیه در این حوزه چیست؟

ما این موضوع را سپردیم به خود اعضای این رسته، هر صنف و رسته ای موقعی پیشرفت میکند که خودش برای خودش تصمیم بگیرد، برای همین کارگروه ها شکل گرفت و در کارگروه مطرح میشود و بعد در هیئت مدیره قیمت ها تصویب خواهد شد. همیشه مسائل در هیئت رئیسه مطرح میشود و رای گیری صورت میگیرد. بنده هم شخصا با وجود اختیارات قانونی ام هیچگاه به تنهایی برای صنف تصمیم نگرفته ام، حتی برای تعدیل یک کارمند یا کوچکترین موارد هم از تمام اعضای هیئت مدیره رای گیری میکنم. اعتقاده شخصی من به همفکری و مشارکت حداکثری است. برخی از دوستان به شوخی می‌گویند که چرا پیشنهادات شما همیشه در هیئت رئیسه قبول میشود و جوابش یک چیز است آنهم اینکه پیشنهاد خوب مطرح میکنم و بعد از تعامل همه اعضا قبول می کنند. قبل از پیشنهاد سعی میکنم با متخصصین آن حوزه جلسات فراوانی برگزار کنم و در مواردی روی یک موضوع هفته ها کارشناسی میشود و بعد موضوع را در هیئت مدیره مطرح میکنم. امکان ندارد اتحادیه ای تا این اندازه پویا شود و تمام افتخارات برای یک نفر باشد، از همینجا هم از تمام کارشناسان و همکاران عزیزی که بدون چشم داشتی کنار اتحادیه بوده اند سپاسگزارم.

در خصوص کارگروه ها که ایده تشکلیش برای شما بود توضیح دهید، ایجاد کارگروه ها به طوری موازی کاری با کمیسیون ها نیست؟

به هیچ عنوان ما کمیسیونی برای شارژ و خاموش کننده‌ها و تولید رسته علائم نظامی نداریم،  به نظرم بزرگان صنف و افراد کاربلدها که اعضای صنف به آنها اعتماد دارند وارد کارگروه ها می شوند. کارگروه ها را بنده انتخاب نمیکنم اعضای صنف رای گیری میکنند، این کارگروه ها میتوانند بازوی اجرایی اتحادیه باشند، ما کارگروهی هم نام کمیسیون ها تشکیل ندادهایم. کمیسیون فنی صلاحیت، حل اختلاف، بازرسی و آموزش داریم که هر کدام خط و مشی خود را دارند و ربطی به کارگروه تولید و خاموش کننده ندارند ولی هم فکری که می تواند در پیشبرد کارها با هم داشته باشند چشمگیر است.

آیا این کارگروه ها نقش نظارتی هم روی اعضا دارند؟

به هیچ عنوان، مگر اینکه پروندهای وارد اتحادیه بشود و اتحادیه از کارگروه کمک بگیرد یا کمیسیون حل اختلافمان از آنها کمک بگیرند چون کارشناسان آن رسته هستند، حتی به کمیسیون حل اختلاف می‌توانند  کمک و مشاوره بدهند، اما در نهایت تصمیم گیرنده نیستند و کمیسیون تصمیم میگیرد.

اشاره به رتبه بندی کردید، در رسته شارژ خاموش کننده ‌ها این رتبه بندی حواشی بسیاری به همراه داشته است، شما چرا با رتبه بندی مخالف بودید؟

بله من کاملا مخالفم رتبه بندی بودم، دلیلش هم ایجاد رانت بود، نمیدانم با چه زبانی باید بگویم این رتبه بندی فقط و فقط باعث رانت میشود. شما فکر کنید چند شرکت بزرگ که خودشان هم این ماجرا را رقم زده بودند وارد رتبه های اولیه میشوند و همه سازمان ها هم برای کار می روند سراغ همین چند نفر، مگر ما در صنفمان ۵۰ کارخانه بزرگ داریم؟ خیر، اکثر تولیدکنندگان به صورت سنتی در حال فعالیت هستند، من نماینده صنف هستم و باید از حقوق همه افراد دفاع کنم. البته باید اشاره کنم که تولیدکنندگان سنتی ما از لحاظ کیفیت چیزی کم ندارند و ما هم به طور مستمر بازرسیها را انجام میدهیم و شکایت را بررسی میکنیم. اما اینکه ۵ نفری که خودشان را بهتر از بقیه میدانند قرار باشد رتبه بالا را به خود بدهند و بقیه صنف را له کنند، بنده اجازه نخواهم داد. اینجاست که میگویم برخی افراد به خاطر منافع شخصی میخواهند وارد اتحادیه شوند و مصلحت خود را با کل صنف ترجیح دهند. حالا شده با حاشیه سازی و اعتراض‌های بی منطق یا استعفا و تهمت پراکنی نظر و کار خودشان را پیش ببرند.

باز هم تاکید میکنم من نماینده و خدمتگزار فرد به فرد صنف و حافظ منافع تمام اعضای هستم، پس نمیتوانم وقتی بی عدالتی رخ میدهد ساکت بمانم.

در آخرین الویت بندی مشاغل محدودیت های کرونا شاهد بودیم صنف ایمنی جزو گروه اول قرار گرفت، میدانم تلاش بسیاری برای این مهم انجام دادید؟

در مورد اولویت بندی مشاغل وقتی دیدم که صنف ما مظلوم واقع شده است بصورتی که مکانیک خودرو حضورش واجب است، اما کسی که لوازم ایمنی می فروشد و پشتیبان بیمارستان و کارخانجات است واجب نیست؟! تمام تلاشم را در این زمینه انجام دادم تا حق صنفم را بگیرم و اجازه بازگشایی فروشگاه در روزهای قرنطینه را نیز گرفت. شک نکنید وجود این صنف توانست به بحران کرونا کمک کند و همچنان این کمک مستمر ادامه دارد.

ادامه دارد…