ارزیابی و تحلیل اثر بخشی مواد آتش بند درمؤلفه زمان

ارزیابی و تحلیل اثر بخشی مواد آتش¬بند درمؤلفه زمان

لزوم اهمیت ایمنی در زمان حریق و بکارگیری تکنولوژی­های پیشرفته این امکان را میسر نموده تا با اجرای سیستم­های محافظت غیرعامل، یک سازه از ضریب ایمنی بالاتری در مقابل حریق برخوردار گردد‌. بکارگیری این روش، به عنوان مکمل سیستم­های محافظت عامل، سبب می­گردد، درصورت وقوع حریق، ساختمان پایداری خود را تا مدت زمان مشخصی حفظ نماید تا بتوان حتی‌الامکان از تأثیرات شدید و خسارات وارده ناشی از آن کاست.

به این منظور برای فراهم‌آوردن عایقی ماندگار و قابل اطمینان در منافذ و یا درزهای موجود در کف و دیوار‌، سیستم­های آتش‌بند غیرعامل موردنیاز می­باشد تا از سرایت حریق به سایر فضاها جلوگیری به عمل آید.

نظر به اینکه حفاظت در برابر آتش می­بایست در طول عمر مفید ساختمان صورت گیرد، مسئله مقاومت دراز‌مدت برای محصولات آتش­بند بیشتر از دیگر محصولات ساختمانی حائز اهمیت می­باشد. در این راستا انجام آزمایشاتی که عملکرد سیستم‌های آتش­بند در دراز مدت را ارزیابی کند، امری ضروری به نظر می­رسد.

هدف این مقاله ارائه اطلاعاتی جامع در مورد پایداری و قوام مواد آتش‌بند براساس طول عمر در زمان بهره‌برداری‌، آزمایشات انجام شده در سیستم­های آتش­بند هیلتی و اصول حاکم بر این آزمایش می­باشد.

چندین دهه تجربیات عملی، آمار قابل اعتمادی در مورد مقاومت سنی مصالح ساختمانی همچون: چوب‌، آجر و بتن ارائه کرده است. اما از آنجایی‌که سیستم‌های نوین آتش­بند به تازگی مورد استفاده قرار گرفته­اند، تعیین مقاومت آنها در طول زمان، در نگاه اول کار نسبتاً پیچیده‌ای به نظر می­رسد. به این منظور جهت گردآوری اطلاعات مشخص­تری در این زمینه‌، هیلتی آزمایشات دیگری را با همکاری آزمایشگاه‌های مستقل در جهت اطمینان مشتریان نسبت به عملکرد محصولات آتش­بند انجام داده است، تا فرآیند گذشت زمان را شبیه‌سازی کند.

همانطور که در مقاله قبل ذکر شد، سیستم­های آتش­بند، از اجزایی همچون عامل اتصال‌– بستر پلیمری، افزودنی­ها و اجزای فرعی تشکیل شده­اند که در جدول شماره (۱) به تأثیر شرایط محیطی بر روی این اجزاء اشاره شده است.
[auth]
جدول ۱

تقریباً همه مواد ساختمانی تا حدی تحت تأثیر اشعه‌UV ، رطوبت، مواد شیمیایی و یا درجه حرارت آسیب می­بینند که در این میان رطوبت و تغییرات دما بیشترین تأثیر را در سیستم­های آتش­بند دارند و این شرایط بیشتر در فضای داخلی ساختمان وجود دارد.

در این رابطه استانداردهایی وجود دارد که تأثیر چنین شرایطی در آنها مورد آزمایش قرار گرفته و مؤسسات آزمایش­کننده‌، گواهینامه­هایی مبنی بر خواص ویژه این مواد بدون محدودیت زمانی صادر می­کنند. به این ترتیب انتظار می­رود که این محصول برای مقاصد موردنظر مناسب باشد.

روش­های آزمایش و اخذ تأییدیه‌ها

جهت اخذ تأئیدیه حسن عملکرد و قابلیت اطمینان سیستم­های آتش­بند، آزمایشات طول عمر شبیه­سازی شده­اند و از آنجایی که در حال حاضر آیین‌نامه­ها، تنها در کشورهای محدودی همچون آلمان و آمریکا موجود می­باشد‌، این تأییدیه­ها توسط کشور آلمان با نام‌ ”DeutschesInstitutfürBautechnik (DIBT)” و در آمریکا توسط صادرکننده استانداردهای آزمایشگاه‌های ایمنی با نام Laboratories Underwriters صادر می‌شود. علاوه بر آن هیلتی آزمایشاتی مطابق با DIN 4102 نیز انجام داده است.

آزمایشات مورد‌نیاز برای بدست‌آوردن تأییدیه مواد و فرآورده­های ساختمانی مطابق با DIBT

تأییدیه DIBT آلمان آزمایشات پایداری محصول در طول زمان را با توجه به عمل­آوری محصول در شرایط تعیین‌شده‌ای که در ذیل آمده، تعیین می‌کند.

• حرارت
• قرارگرفتن در معرض رطوبت در طولانی مدت
• مقاومت شیمیایی در مجاورت مواد رنگی و پوشش‌دار در کوتاه مدت
• روغن
• بنزین
• حلال

روش­های آزمون

آزمونه­ها پیش از آزمایش ملزم به آماده­سازی و تثبیت شرایط هستند. روش آزمون، مراحل استاندارد زیر را برای تهیه و آزمون نمونه‌ها، جهت بدست آوردن مقاومت ماده در برابر گذشت زمان فراهم می­سازد:

• ۲۱ روز نگهداری در شرایط متناوب خشک و مرطوب، جهت تسریع در افزایش سن نمونه
• ۱۵ روز تست تراکم (چگالش) مطابق با DIN 50017
• ۴۰ روز نگهداری در درجه حرارت ۸۰ درجه سانتی‌گراد
• سازگاری با مواد رنگ‌شده و یا پوشش­دار: هر یک از نمونه­ها رنگ­شده و متعاقباً فرصت کافی به منظور خشک‌شدن در اختیار آن قرار داده می­شود.
• مقاومت در برابر حلال و روغن‌: نمونه‌ها به مدت ۲ دقیقه در بوتیل استات‌، روغن حرارت دیده‌، بوتانل و حلال غوطه‌ور می‌شوند و پس از آن منتظر می‌مانند تا خشک شود.

ارزیابی آزمایشات

آزمونه­ها همانطور که در بالا شرح داده شد، آماده می­شوند و سپس در معرض آزمایشات زیر قرار می­گیرد:

• مقایسه بصری با نمونه‌ها در وضعیت اولیه (تست نشده)
• ارزیابی تغییرات در ظاهر و ویژگی‌ها، به طور مثال قابلیت ارتجاعی
• تعیین ویژگی­ها در شرایطی که در معرض آتش قرار می­گیرد.
• تعیین ارتفاع فوم
• اندازه­گیری فشار ناشی از انبساط

علاوه بر آن، مواد بعد از نگهداری طولانی‌مدت پس از ۲ ، ۵ و ۱۰ سال مجدداً در بوته آزمایش قرار داده می‌شوند. این معیارهای آزمایش براساس تجربیات بدست آمده در آزمایشات طول عمر با مصالح ساختمانی مختلف حاصل شده و نتایج آن نماینده کیفیت مواد در دوره بهره‌برداری و پس از مدت زمان خاصی هستند. از نتایج مثبت آزمایشات، DIBT تأییدیه­ای مبنی بر مقاومت مواد مذکور در طول عمر مفید ساختمان و در شرایط عادی ارائه می­دهد.
[/auth]