دوربین حرارتی
- شناسه خبر: 19079
- تاریخ و زمان ارسال: 24 شهریور 1396 ساعت 10:01
دوربین حرارتی
چشمان ما همانند آشکارسازها عمل می‌کنند و به‌صورتی طراحی گردیده‌اند که طیف مرئی امواج الکترومغناطیس را تشخیص می‌دهند. صورت‌های دیگر امواج الکترومغناطیس نظیر مادون قرمز، برای چشم انسان غیرقابل‌رویت است. امواج مادون قرمز مابین جزء مرئی و ماکروویو در طیف امواج الکترومغناطیس قرار دارد. منبع عمده امواج مادون قرمز، حرارت و امواج گرمایی‌ست. هر جسمی که دمایی بالاتر از صفر مطلق (-۲۷۳٫۱۵ C ) دارد، امواجی در محدوده مادون قرمز از خود ساطع می‌کند. حتی اجسامی که ما فکر می‌کنیم بسیار سرد هستند، مثل قطعات یخ.
ما هر روزه درحال تجربه‌کردن امواج مادون قرمز هستیم. حرارتی که ما از نور خورشید دریافت می‌کنیم، آتش و سیستم‌های گرمایشی همگی مادون قرمز هستند. اگرچه چشمان ما قادر به دیدن آن نیست، اعصاب درون پوست ما آن را به‌صورت گرما حس می‌کند. اجسام گرم‌تر امواج مادون قرمز بیشتری گسیل می‌کنند.
وجود امواج مادون قرمز توسط اخترشناسی بنام Frederick William Herschel در سال ۱۸۰۰ کشف گردید. کنجکاوی نسبت به تفاوت دمایی مابین رنگ‌های مختلف نور باعث شد که او نور خورشید را جهت تفکیک طیف‌ها از منشور عبور دهد. سپس دمای هر طیف را اندازه‌گیری کند. او دریافت که دمای طیف‌های رنگی از بنفش به طرف قرمز در طیف‌های ایجاد‌شده افزایش می‌یابد. Herschel بعد از مشاهده این الگو، تصمیم گرفت تا تنها به اندازه‌گیری دمای آن قسمت که فرای جزء قرمز قرار داشت و قابل‌رویت نبود، بپردازد. او با تعجب دریافت که این قسمت بیشترین دما را نسبت به قسمت‌های دیگر داراست.
دوربین حرارتی مادون قرمز چیست؟
مکانیسم دوربین‌های حرارتی بدین‌صورت است که تابش‌های مادون قرمز زیادی را از بدن ضبط می‌کند که براساس دما، متنوع هستند. این دستگاه‌ها حرارت ذخیره‌شده در بدن یا شار گرمایی تابیده‌شده به یک دیوار که منبع گرمایی پشت آن قرار دارد، را تقویت می‌کنند. یک دوربین حرارتی، شدت تابش امواج مادون قرمز موجود در طیف امواج الکترومغناطیس را ضبط نموده و آن‌را به تصاویر قابل‌دیدن تبدیل می‌نماید.
انرژی مادون قرمز (A) توسط جسمی که تصویر آن در کانون لنز (B) قرار گرفته به کاشف مادون قرمز (C) می‌رسد. کاشف، اطلاعات دریافت‌شده را به حسگرهای الکترونیک (D) می‌رساند تا مورد پردازش قرار گیرند. حسگرهای الکترونیکی داده‌های ورودی را به تصویر (E) ترجمه و تبدیل کرده و آن را توسط مانیتور یا صفحه LCD نمایش می‌دهند.
[auth]
گرمانمایی مادون قرمز، هنر انتقال یک تصویر مادون قرمز به یک نمونه پرتوسنجی است که اجازه می‌دهد مقدار گرما بوسیله یک تصویر خوانده شود. بنابراین هر پیکسل در تصویر پرتوسنجی در حقیقت به معنی یک مقیاس سنجش دماست. بر همین مبنا الگوریتم‌های پیچیده‌ای در دوربین گرمایی بکار برده شده است. دوربین گرمایی در موقعیت‌های مختلفی کاربرد دارند:
آتش‌نشان‌ها:
– جستجوی محبوسین، قربانیان و گرفتارشدگان حریق در مکان‌های بزرگی مثل زیر‌زمین‌ها، پارکینگ‌های خودرو، کارخانه‌ها، انبارها یا آتش جنگل‌ها و غیره.
– جستجو برای پیداکردن منبع حریق (دوربین حرارتی این توانایی را دارد که خیلی سریع منبع حریق را بیابد یا حتی یک آتش پنهان و خفته را پیدا نماید.)
– پیداکردن گرما و آتش باقیمانده از انتقال یک آتش‌سوزی به نقاط هم‌جوار در آپارتمان‌ها
– پیداکردن نقاط داغ بعد از اطفاء حریق دودکش‌ها و فضای بالای ستون‌ها
– کشف شیوع و نشر حریق
– کشف کانون حریق‌های الکتریکی (اتصال کوتاه یا اتصالات ضعیف که باعث تولید دمای زیاد می‌گردند.)
– مشاهده سطح مواد شیمیایی تانکرها در طول بارگیری آنها
– پیداکردن افرادی‌که در تصادفات جاده‌ای از درون خودرو به بیرون پرتاب شده‌اند.
– پیداکردن و نجات قربانیانی که در مکان‌هایی گرفتارند که راه دسترسی به آنها تنها یک منفذ کوچک می‌باشد (آوار).
– مشاهده، هدایت و اصلاح رفتار کارآموزان آتش‌نشانی توسط مربیان عملیاتی
– اتصال دوربین‌های حرارتی به مانیتورهای پرتاب آب اتوماتیک
– جستجوی افرادی‌که به دریا افتاده‌اند.
نیروهای نظامی و انتظامی:
– اجرای عملیات در شب
– عملیات نجات گروگان
– جستجوی مسافران قاچاق
– کشف کشت داروهای غیرمجاز (از فواصل دور)
و …
[/auth]
