عملیات نجات درسوانح رانندگی
- شناسه خبر: 22463
- تاریخ و زمان ارسال: 3 شهریور 1397 ساعت 12:00
۱-۳مراحل عمومی مواجهه با حوادث
جهت رویارویی با کلیه حوادث ابتدا باید شناخت کلی نسبت به حادثه سازهای پیرامون خود بدست آوریم و سپس بصورت جزء آنرا مورد شناخت و بررسی قراردهیم به طور مثال اگر حادثه سازهای پیرامون ما آسانسور، چاه یا اتومبیل می باشد بایستی یک نجاتگر ابتدا کلیه اجزای تشکیل دهنده آسانسور را شناخته و نحوه عملکرد آنرا بداند و سپس نسبت به علل و عوامل به وجود آوردن حادثه توسط آن حادثه ساز خاص بررسی های لازم را انجام داده ودرنهایت با تحلیل اطلاعات بدست آمده نسبت به طراحی یک تاکتیک عملیاتی مناسب جهت شرکت در حادثه اقدام نماید که در این مرحله انتخاب روش عملیات نجات و انتخاب ابزار از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. و در پایان اقدام به تهیه نکات ایمنی در ارتباط با حادثه ساز مورد نظر می کنیم.
۱-دسترسی[۱] ودستیابی
۱- شناخت حادثه سازها ۲-کمک های اولیه[۲]
۲- علل حادثه ۳- رهایی ازموانع
۳- تاکتیک عملیاتی اصول نجات در طراحی تاکتیک عملیات ⇐ ۴-آماده سازی حرکت
۴- نکات ایمنی ۵- حرکت
[۱] access
[۲] First aid
طراحی تاکتیک عملیاتی بایستی مبتنی بر اصولی که بعنوان اصول نجات می توان از آن نام برد انجام پذیرد که شامل :
- دسترسی و دستیابی
بعضی اوقات این امر با کمترین تلاش و براحتی امکان پذیر می گردد و گاهی نیاز به یک سری عملیات و تکنیک های پیچیده جهت رسیدن به مصدوم یا دسترسی (به مفهوم لمس کردن مصدوم با دست) می باشد و لزوم این کار در این است که پس از لمس مصدوم بتوانیم ارزیابی صحیحی از وضعیت سلامت[۱] او داشته باشیم چنانچه مصدوم فوت کرده باشد که خودبخود مسئله صورت دیگری پیدا می کند دراین حالت نیازی ندارد دیگر دست به اقدامات وکارهای پرریسک بزنیم، ولی اگر مصدوم زنده باشد بایستی وارد مرحله بعدی و اقدامات فوری شد.
- کمک های اولیه
پس از دسترسی به مصدوم مهمترین کار حفظ و ارتقاء سلامت وی می باشد که در این صورت مجموعه اقدامات صحیح کمک های اولیه می تواند سلامت مصدوم را تضمین و دوره درمان بعدی او را به نسبت قابل ملاحظه ای کاهش دهد.
- رها سازی
دراین مرحله پس از تثبیت وضعیت سلامت مصدوم اقدام به آزاد سازی وی از قیود و موانعی که او را در بر گرفته است می نماییم.
- آماده سازی برای حرکت
پس از اینکه مرحله فوق به انجام رسید و مصدوم از قیود و موانع آزاد شد، بایستی مصدوم را آماده حرکت کرد(بستن یک بورد، تثبیت کردن و…) و همچنین محل انتقال او را از قبل مشخص نموده و تمامی موانع طول مسیر را از سر راه کنار زده وآماده انجام آخرین مرحله می گردیم.
- انتقال
انتقال پس از انجام اعمال فوق آخرین مرحله ای است که درآن مصدوم را به سمت خودروی اورژانس پزشکی جهت مراقبت های تخصصی تر و یا محل امن تر منتقل می نماییم.
پنج موردی که دربالا به آن اشاره شد بعنوان اصول نجات در طراحی تاکتیک عملیاتی معروف است که بر مبنای آن تاکتیک عملیاتی طراحی و اجرا می شود.
شایان ذکر است که تنها در حوادثی که مخاطرات خاصی از قبیل انفجارات،سقوط،آوارو…. وجود داشته باشدباید بلافاصله پس ازمرحله اول مرحله پنجم را انجام وبعد ازرسانیدن به نقطه امن مجدداً وارد مرحله دوم شد.
آخرین مرحله در مواجهه با حوادث تهیه دستورالعمل ونکات ایمنی در ارتباط با نوع خاص حادثه ساز در سه فاز می باشد که شامل:
- نکات ایمنی قبل از حادثه
- نکات ایمنی هنگام حادثه
- نکات ایمنی پس از حادثه
مورد اول تهیه دستورالعملی در خصوص پیشگیری[۲] از حادثه است که با رعایت آن بتوان از وقوع حادثه جلوگیری و با شدت تخریب آنرا کاهش داد.
مورد دوم دستورالعملی است که جهت شرکت در حادثه بمنظور ایمن سازی محل برای مصدوم، نجاتگرو رهگذران می باشدکه با رعایت آن در طول عملیات نجات، منطقه ازوقوع حادثه مجدد ایمن گردد.
مرحله سوم شامل دستورالعمل هایی است که پس از پایان عملیات نجات به هنگام ترک محل به افرادی که در صحنه حادثه حضور دارند داده می شود که با رعایت آن از خطرات احتمالی محل ایمن گردند.
مجموعه مطالب فوق به عنوان یک سری دستور کارکلی و عمومی جهت مقابله یا مواجهه با حوادث ارائه گردیدکه درحوادث خاص اتومبیل مواردفوق با عنوان فعالیت های قدم به قدم ارائه می گردد.
[۱] health
[۲] prevention
۲-۳فعالیت های قدم به قدم
درتصادفات و حوادث جاده ای بطور کلی فعالیت هایی به ترتیب و قدم به قدم باید انجام پذیردکه به ترتیب شامل مواردذیل می باشد :
۱- مکان یابی Locate
۲- دسترسی Access
۳-تثبیت ( شامل فیزیکی و پزشکی ) Stabilize
۴ – حمل و انتقال از محل Transport
که مخفف حروف اول هر یک، کلمهL.A.S.T را بوجود می آورد.
۱-۲-۳ مکان یابی Locate
منظور مشخص نمودن دقیق محل حادثه و یافتن سریعترین وکوتاه ترین راه رسیدن نیروهای امدادی به محل حادثه می باشد که این امر دو فاز قبل از وقوع حادثه و دیگری هنگام حادثه را شامل می گردد.
قبل از حادثه باید نقشه ای از محل حوزه عملیاتی تهیه که شامل تمامی خیابان ها، جاده ها، مراکز تجاری، اداری، آموزشی و… تهیه که نقشه باید همواره به روزبوده باشد یعنی هر گونه تغیرات و تعویض علائم رانندگی در نقشه لحاظ گردیده و از آن دونسخه یکی در داخل خودرو نجات و دیگری در داخل ایستگاه امدادی نگهداری گردد.
۲-۲-۳ دسترسی Access
پس از تعیین مکان حادثه همزمان با ایمن سازی محل امکان دارد دسترسی، با اقدامات ساده یا مجموعه اقدامات گسترده ای به انجام رسد که شامل بکارگیری تکنیک های پیشرفته و ابزار وتجهیزات مختلف نجات باشد.
۳-۲-۳ تثبیت Stabilize
اقدام بعدی پس از دسترسی به محل شامل تثبیت فیزیکی خودروجهت دسترسی به فردحادثه دیده و تثبیت پزشکی وی می باشد.
۴-۲-۳ حمل و انتقال از محل Transport
آخرین مرحله پس از انجام رها سازی، انتقال مصدوم از محل حادثه به محل ایمن جهت طی مراحل درمانی می باشد.
در صحنه حادثه باید ریسک هایی که احتمال دارد با آن روبه رو شویم را برآورد کنیم همواره بر اساس کاهش ریسک می توان بیشترین نتیجه را در روش های مختلف عملیاتی که منجر به اجرای موفقیت آمیز کارمی شود را بدست آورد. همیشه باید به خاطر داشت ایمنی بر هر تصمیمی مقدم است در هنگام جستجو و نجات به منظورکاهش اشتباهات و برآورد ریسک ها باید از روش های استاندارد و تجربه شده ایمن سازی استفاده کرد در تصمیم گیری ها همیشه اول جان شمای نجاتگر، دوم دیگر نجاتگران و در نهایت مصدومین و آسیب دیدگان مطرح می شودو این به آن مفهوم نیست که جان مصدوم ارزش ندارد بلکه صرفاً تاکید بر حفاظت جان ناجی درطی عملیات در حادثه است.
یکی دیگر از مخاطراتی که هنگام عملیات اختلال ایجاد می نمایند ایر بگ های عمل نکرده می باشد.
۳-۳ایربگ[۱]
ایربگ ها یا کیسه های ایمنی هوا کیسه هایی هستند که به هنگام تصادفات با سرعتی ما بین ۱۶۰ الی۱۸۰ km/h توسط تخلیه گاز تحت فشاری که معمولاً از ازت می باشد (کمتر از ۹۰ گرم) عمل کرده و باد می شوندکه باعث جلوگیری از بر خورد سرنشینان با خودرو می گردند. کیسه های باد شده فشاری حدود psi 4 را دارا می باشند. جهت جلوگیری از چسبندگی در دراز مدت داخل این کیسه ها را با پودر تالک یا آرد ذرت آغشته می نمایند.
[۱] Air Bags
۴-۳ تجهیزات
ابزار و تجهیزات از عوامل بسیار موثر و تعیین کننده در امور نجات می باشند که می تواند در دوبخش مورد بررسی قرار گیرد.
۱-۴-۳ تجهیزات حفاظت فردی
شامل البسه مخصوص که معمولاً لباس یکسره ضد خش (ترجیحاً Nomex)شبرنگ دار، کلاه کاسک ایمنی کوتاه، عینک ایمنی، دستکش کار پنج انگشتی و کفش ساقدار کف و پنجه فولادی، ماسک پارچه ای تنفسی، دستکش لاتکس جراحی( زیرا امکان برخورد با خون ومایعات بدن وجود دارد)، به اضافه عینک محافظ چشم می باشد.
۲-۴-۳ تجهیزات فنی گروهی
با توجه به محدودیت های فضای خودروی نجات و درنظر گرفتن خسارات وارده می توان از یک سری تجهیزات ساده تا بسیار پیچیده و پیشرفته استفاده کرد انتخاب نوع ابزار و تجهیزات به همراه افراد کارآموزده می تواند نقش تعیین کننده ای را درعملیات نجات عهده دار گردد.
ارزش یک گروه نجات با درکنار هم قرار گرفتن آیتم های مختلفی از قبیل تعداد افراد، سن افراد ، قد، میزان تجربه، آمادگی جسمانی، ابزار و تجهیزات و. . . که با هم پیوستن آنها تشکیل یک زنجیره را می دهند محاسبه می شود که ارزش هر زنجیره عملیاتی را با ضعیف ترین قسمت آن محک می زنند. برای مثال چنانچه بالاترین امتیاز نمره ۴ در نظر گرفته شود،یک تیم عملیاتی از نظر تجربه نمره ۴ از نظر آمادگی جسمانی نمره ۴ و بقیه موارد بجز تجهیزات نمره ۴ باشد اگربه تجهیزات آن نمره ۳ بدهیم ارزش نهایی زنجیره (تیم) نمره ۳ محسوب می گردد و به این نوع نگرش تئوری حلقه ضعیف می گویند[۱].
از مطلب فوق نتیجه گرفته می شود که تمامی آیتم ها یا حلقه های زنجیره بایدهم سطح ،هم رشدکنندتا کارایی تیم افزایش یابد.
تجهیزات داخل خودرو(فنی گروهی)
- قیچی هیدرولیک، اره برقی، اره آهن بر با قاب سخت حداقل ۱۰ تیغه یدک
- یک عدد چکش مکانیکی # ۲۱/۲
- یک عدد قلم ۱۲ اینچ ( ۳۰ سانتی متری)
- یک عدد پیچ کوشتی ۱۶ اینچ ( ۴۰ سانتی متری) لبه تخت پهن
- یک عدد دیلم میخ کش
- یک عدد پانچ مخصوص شکستن شیشه های نشکن خودرو
- یک عدد اسکنه صفحه بر دسته کوتاه ( برای بریدن درها و بدنه خودرو)
- آچار فرانسه( هلالی) بزرگ ۱۲ اینچ(۳۰ سانتی متری)و آچارفرانسه کوچک ۶ اینچ(۱۵ سانتیمتری)
- یک دست پیچ کوشتی ( تمامی سایز ها )
۱۰-یک دست آچار دو سر تمامی سایز ها
۱۱- یک عدد آچار کلاغی دهانه بزرگ
۱۲- یک عدد انبر قفلی
۱۳- یک عدد کارد بزرگ ( شکاری) وکمربند بر
۱۴- یک عدد انبر دست
۱۵- یک عدد گیره کابل کش باتری
۱۶- یک عدد زیر انداز برزنتی۵/۲ * ۵/۲ متر
۱۷- یک بسه نوار چسب پهن وکلفت ( برای نوار کشی لبه های تیر )
۱۸ -یک بسته خمیر نشست گیر ( برای باک خودرو ها )باضافه گوه های نشتگیری
۱۹- یک ظرف مایع ضد یخ به همراه مواد جاذب روغن (مانند خاک اره )
۲۰- دوبطری آب پاش محتوی آب و صابون ( جهت خنک کردن در بعضی برشکاری ها )
۲۱- برانکار، یک بورد تاشو یا اسکوپ، نیم بک تسمه دار و کولار گردن
۲۲- دو عدد بیلچه امدادی دسته کوتاه
۲۳- یک عدد دیلم سر کج لولا کش ۱۳۰ سانتی متر
۲۴- دو عدد جک ستونی جغجغه ای ورم جک
۲۵- گوه و شمعک های تثبیت ویاحداقل ۲۱ قطعه چوب ۵*۱۰*۴۵ با سوراخ در وسط برای اتصال توسط عبور طناب
۲۶- جک های بادی
۲۷- علائم دوکی شکل(کله قندی) و علائم هشداردهنده
۲۸- جارو دسته بلند
۲۹- اره شیشه بر
۳۰- حفاظهای کشدار لبه های تیز
۳۱-محافظ ایربگ
۳۲- موتور برق
۳۳- پروژکتور
۳۴- جعبه کمک های اولیه
۳۵- تیفور
۳۶- تجهیزات کامل کوه نوردی(کار درارتفارع)
۳۷- خاموش کننده دستی