مستند‌سازی صحنه حریق
- شناسه خبر: 23008
- تاریخ و زمان ارسال: 22 آبان 1397 ساعت 12:00
نویسنده:زهرا کریمی
کارشناس HSE
مستند‌سازی صحنه حریق
- بازدید و بررسی بصری (با نگاه کردن)
- یادداشت برداری
- عکس گرفتن
- ترسیم طرح کلی (رئوس مطالب یا کلیات را بیان نمودن)
- جستجو جهت یافتن مدارک
کارشناس باید نسبت به موقعیت زمانی وقوع حریق و زمان رسیدن توجه نماید، او باید به جستجو در اطراف محل آتش‌سوزی بپردازد، به موقعیت مکانی محل آتش‌سوزی توجه کند، مثلاً خانه‌ای که در کنار یک پارک واقع شده، می‌تواند موقعیت یا هدفی ایده‌آل برای سرقت یا خراب‌کاری توسط افراد خرابکار و دزدان باشد. زمانی که آثار و مدارک برجسته و عمده مربوط به یک حریق یا حادثه را جمع‌‌آوری گردید آنگاه زمان ارزیابی و آزمایش مدارک می‌باشد، این امر گاهی اوقات بسیار دشوار است، در انجام این کار نیاز به هیچ عجله و شتابی نیست و همانطور که قبلا ذکر شد کارشناس می‌تواند با کمک گرفتن از افراد متخصص (آزمایشگاه، تشخیص هویت، نیروی متخصص برق، متخصص انفجارات و …) به علت حریق یا حادثه پی برد. آزمایش و ارزیابی صحنه حریق و الگوهای به جای مانده از اهمیت به سزایی برخوردار است. دانستن اینکه مواد در داخل حریق تا چه اندازه حرارت دیده و ذوب شده‌اند و آیا در محل، تهویه هوا صورت گرفته یا اینکه آتش بر اثر نرسیدن اکسیژن، خودش خفه شده اهمیت دارد، چنانچه در محل حریق، تهویه مناسب صورت گیرد، هوای تازه به حریق رسیده و آتش‌سوزی سریع‌تر گسترش می‌یابد همچنین دما به سرعت به حدود ۶۰۰ تا۱۰۰۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد و سوختن کامل رخ داده، رنگ شعله روشن‌تر می‌شود.
از موارد مهمی که می‌توان به آن اشاره نمود، کانون‌یابی و توجه کارشناس به دوری، نزدیکی و محل قرار‌گیری کانون حریق از مسیر تهویه است، گاهی اوقات جریان‌های داغ و سوزان، گازهای متصاعد شده از مواد در حال اشتعال و تاثیرات آن برروی اجسام دیگر می‌تواند کارشناس علت‌یاب را به اشتباه در کانون‌یابی سوق دهد
کانون حریق :
کانون حریق ناحیه‌ای است که معمولاً میزان عمق‌سوزی در آن بیشتر از نقاط دیگر می‌باشد، حرارت زیاد این قسمت (در صورت تهویه مناسب محل) باعث تخریب بیشتر بر روی مواد و سازه می‌شود و باعث ایجاد الگوی رنگ روشنی بر روی دیوار می‌گردد و معمولاً آتش‌سوزی در این قسمت، مدت طولانی به سوختن ادامه داده است. (به جزء مواقعی که مایعات سریع‌الاشتعال دخیل باشد). با مشاهده الگوهای سوختگی و اثرات باقیمانده در محل، معمولاً بازرس به سمت نقطه‌ای که شدت آتش‌سوزی و خسارات در آن بیشتر بوده است (کانون حریق) رهنمود می‌گردد.
فاکتورهایی که به منظور کشف کانون باید در نظر داشت به شرح زیر است :
۱ – جهت و چگونگی حریق
۲ – میزان سوختگی در نقاط مختلف حریق ( عمق سوزی )
۳ – سطح سوزی اجناس ، زمانیکه در محل خاصی عمق سوزی وجود نداشته باشد
۴ – میزان بار اشتعال در هر نقطه از منطقه حریق ( بازسازی صحنه حریق )
۵ – طریقه انتقال حرارت در جهت های گسترش
۶ – خصوصیات مواد و عناصر سوخته شده در رابطه با انتقال حریق و عمق سوزی
۷ – جهت وزش باد و بررسی ساختار فیزیکی محل یا عوارض زمین ( وجود تپه یا دره یا شیارها در مناطق باز)
۸ – جهت سوختگی اجناس ( درختان ، وسایل سوخته شده )
۹ – ذوب شدن لامپ یا شیشه در جهت گسترش حریق
۱۰ – کاووش شعاع کانون حریق کشف شده در رابطه با وسعت حریق
۱۱ – میزان دودزدگی در قسمتهای مختلف دیوارها و سقف
۱۲ – تعداد کانونها
