هیس خبرنگاران فریاد نمی زنند

هفدهم مردادماه بهانه‌ای ست تا از قشر مظلوم خبرنگار یاد کنیم بچه‌هایی که در سخت‌ترین شرایط از جنگ گرفته تا بلایای طبیعی در صحنه حاضرند و به رسالت کاری خود پایبند، هرچند که در مواقعی مسئولین  هم از خجالت این بچه‌ها در می‌آیند آنها را به بند می‎کشند تا درس عبرتی باشند برای دیگر همکارانشان. در این روز و این هفته تقدیر و ستایش گویی‌های بسیاری را از طرف مسئولین و مدیران دولتی برای اهل قلم شاهدش هستیم که اگر خبرنگار باشی با خودت خواهی گفت آیا این مدیران از سیاره دیگر هستند یا فکر می‌کنند ما از سیاره دیگری آمده‌ایم. همین عزیزانی که تا یک هفته پیش اگر قصد مصاحبه داشتی وقت نمی‌دادند و بدتر از آن اگر مطلبی انتقادی یا پرسشی منتشر می‌کردی با تهمت، افترا و تندخویی مواجه می‌شدی حالا یاد خبرنگاران زحمت‌کش افتاده‌اند فقط هم در همین یک هفته! بعدش اگر جرات داریم سوال بپرسیم یا انتقاد کنیم. همین مدیران اگر هم از دستشان در برود و با خبرنگاری گفتگو کنند به شرط و شروطی پای مصاحبه می‌نشینند. باید سوالات را از قبل هماهنگ کنیم و بعد از مصاحبه و تنظیم باید باز هم تایید بدهند که این مطالب چاپ شود یا خیر. در خیلی از موارد هم کلا حرف‌هایی که در مصاحبه زده شده است در تایید نهایی حذف می‌شود که دیگر به جای مصاحبه باید بگوییم رپرتاژ.

سانسور برای اهالی رسانه دیگر از قاعده و قانون گذشته و رسیده به خودسانسوری مزمن، بچه‌های خبرنگار از روز اول که وارد این عرصه می‌شوند تمام درس‌هایشان را باید پشت درب روزنامه و خبرگزاری بگذارند و قوانین نانوشته‌ای که نبایدهایش سربه فلک می کشد را از بر کنند. خبرنگار باید در هر صحنه  و حادثه‌ای حاضر باشد و به انتشار اخبار موثق کمک کند اما هر صحنه و حادثه‌ای که از فیلترهای زیادی بگذرد و به طور معمول حق ندارد اطلاع رسانی حوادث و اخبار روز جامعه را داشته باشد که اگر خبرش مورد استقبال عموم قرار گیرد احتمال تشویش اذهان عمومی است و حسابش با کرام الکاتبین. آری خبرنگار بودن هزینه دارد باید تهمت‌ها به جان بخری و ناسزاها به گوش بشنوی. وقتی خبرنگار می‌شوی یاد می‌گیری که بیشتر از آنکه بنویسی و بگویی باید سکوت کنی سکوت در برابر چیزهایی که میبینی و خبرهایی که می‌شنوی ولی اجازه انتشارش را نداری. سکوت در برابر یادداشتی که به دبیر سرویس و سردبیر می‌دهی اما به مصحلت تقطیع و زهرش گرفته می‌شود و یک مطلب الکن به نامت چاپ می‌شود. خبرنگار باشی خوب می‌دانی برای یک سوژه ماه‌ها زحمت می‌کشی وقتی به سرانجام می‌رسد مدیرمسئول با انتشارش مخالفت می‌کند یعنی چه. دلیلش را می‌پرسی چرا؟ جواب می‌دهند الان زمان مناسبی برای این موضوع نیست این سوژه التهاب برانگیز است و هزار دلیل بنی اسرائیلی برای آرشیو شدن مطلبی که فکر می‌کردی قرار است بهترین اثرت باشد، اما باید یاد بگیری که هیس خبرنگاران فریاد نمی‌زنند!

روز خبرنگار مبارک

علی آنجفی مدیرمسئول