پیش نویس آیین نامه وسایل حفاظت فردی کلاه ایمنی

اصطلاحات مربوط به کلاه ایمنی

ماده ۶۱- پوسته^۲: ماده‌ای با سطح نرم ولی محکم که شکل کلی کلاه را تشکیل می‌دهد.

 

ماده ۶۲- لبه: کناره اطراف پوسته

 

ماده ۶۳- تجهیزات داخل کلاه: مجموعه کاملی از وسایلی که در جای مشخصی از کلاه بر روی سر قرار گرفته است و سبب جذب انرژی می‌شود . این قسمت ها شامل موارد زیر است:

• بند سر
• کلاف
• بند ضربه گیر
• لایه محافظ

 

ماده ۶۴- بند سر: قسمتی از تجهیزات کلاه که دور تا دور سر و پیشانی قرار می‌گیرد.

 

ماده ۶۵- کلاف: قسمت قابل تنظیم یا ثابت از تجهیزات کلاه ایمنی که بر روی کاسه سر و در زیر کلاه قرار می‌گیرد.

 

ماده ۶۶- بند ضربه گیر: بند چرمی یا هر نوع بند محافظی است که جذب کننده ضربه ها و شوک ها بوده و جای آن پشت سر و بر روی بند سر قرار دارد.

 

۱- Helmet

۲- Shell

 

ماده ۶۷- لایه محافظ: از موادی ساخته شده که در حین ضربه جذب کننده انرژی جنبشی بوده و در لایه داخلی پوسته کلاه ایمنی به کار گرفته می‌شود.

 

ماده ۶۸- سوراخ های تهویه هوا : سوراخ هایی است که در پوسته کلاه تعبیه شده و امکان گردش هوا را در آن فراهم می‌کند.

 

ماده ۶۹- وسایل جانبی: هر جزیی از کلاه مانند بنـد چرمـی چانه، محافظ گردن، بنـد پشت گردن و وسایل اتصال برای نصب لامپ و کابل را که برای منظور خاصی به کار می‌رود، وسایل جانبـــی نامند.

 

ماده ۷۰- ارتفاع پوشش سر^۳: فاصله عمودی از پایین لبه بند سر تا بالاترین نقطه از سر یا ماکت سر است.

 

ماده ۷۱- فاصله آزاد عمودی^۴: فاصله عمودی بین بالاترین نقطه ماکت سر و پوسته‌ کلاه (از داخل) است.

 

ماده ۷۲- فاصله آزاد افقی^۵: فاصله افقی بین بند سر و نقاط داخلی پوسته یا فاصله هر قسمت با نقاط داخلی پوسته است.

 

 

۳- Wearing Height

۴- Vertical Clearance

۵- Horizontal Clearance

 

 

 

مقررات فیزیکی

الف – مواد به کار رفته در ساخت کلاه

ماده ۷۳- برای ساخت کلاه باید از موادی با کیفیت بالا و بادوام استفاده شده باشد. بدین صورت که پس از قرار گرفتن در شرایط محیطـی مثل نور خورشید، سرما، گرد و غبار، لرزش، باران و تماس با پوست نباید تغییری در خصوصیات مربوط به آن حاصل شود.

 

ماده ۷۴- برای آن بخش از تجهیزات کلاه که در تماس با سر است ، نباید از موادی استفاده شود که در تماس با پوست موجب تحریک و حساسیت شود.

 

ماده۷۵- کلاه ایمنی باید از مواد غیر قابل احتراق ساخته شود.

 

ب – ساختمان کلاه

ماده ۷۶- ساختمان کلاه علاوه بر این که باید از جنس مناسبی باشد ، لبه های سطوح خارجی آن نیز باید صاف و هموار باشد.

 

ماده ۷۷- وسایل جانبی که بر روی کلاه نصب می شوند، باید به گونه ای باشند که در صورت وقوع حادثه آسیبی به کارگر نرسانند.

 

ماده ۷۸- در داخل پوسته کلاه نباید از قطعات فلزی با لبه های سخت که امکان آسیب رساندن به سر را دارند، استفاده شود. 

 

 ماده۷۹- تجهیزات داخل کلاه باید به سهولت قابل تعویض باشند.

 

پ – مشخصات پوسته

ماده ۸۰- قدرت و استحکام پوسته باید تا آنجا که ممکن است در همه جای کلاه یکنواخت باشد و یک ناحیه بخصوص نباید تقویت شده و محکم شود.

تبصره: به استثنای افزایش تدریجی در ضخامت پوسته یا برآمدگی هایی که در محل اتصالات وسایل جانبی به وجود آمده، نقاط دیگر نباید تقویت شده یا برآمده باشند.

 

ماده ۸۱- سطح خارجی پوسته باید بدون لبه تیز باشد.

 

ماده ۸۲- لبه‌های اطراف کلاه باید نرم و گرد باشند.

 

ماده ۸۳- نیم رخ لبه جلویی پوسته نباید مانع از دید اطراف و یا استفاده از عینک شود.

 

ماده ۸۴- فاصله‌ آزاد عمودی هنگام اندازه‌گیری نباید کمتر از ۲۵ میلی متر و بیشتر از ۵۰ میلی متر باشد.

 

ماده ۸۵- فاصله آزاد افقی هنگام اندازه‌گیری نباید کمتر از ۵ میلی متر و بیشتر از ۲۰ میلی متر باشد.

 

ماده ۸۶- ارتفاع بین پوسته و قسمت بالایی بند سر یا تجهیزات سر هنگام اندازه‌گیری نباید از مقادیر زیر کمتر باشد:

• ۸۰ میلی مترپس از قرار گرفتن کلاه بر روی ماکت سر از نوع D
• ۸۵ میلی متر پس از قرار گرفتن کلاه بر روی ماکت سر از نوع G

 

• ۹۰ میلی متر پس از قرار گرفتن کلاه بر روی ماکت سر از نوع K

 

ت- وزن کلاه

ماده ۸۷- اگر وزن یک کلاه کامل ، با تجهیزات و بدون وسایل جانبی (لامپ و سپر محافظ صورت و بند چرمی چانه و غیره) بیشتر از ۴۰۰ گرم بشود، وزن اضافی نباید از۳۰ گرم بیشتر شود و باید توسط برچسبی متصل به کلاه اضافه وزن مشخص و نشان داده شود.

 

ث- نشانه گذاری بر روی کلاه

ماده ۸۸- همه کلاه های مورد استفاده باید بر اساس اطلاعات زیر که بر روی پوسته به گونه ای پایدار حک می شود، نشانه‌گذاری شوند:

• نام یا علامت مشخصه کارخانه سازنده
• نام کشور سازنده
• سال و فصل ساخت
• نوع کلاه (تعیین کاربرد)
• روش استفاده
• استانداردی که بر اساس آن ساخته شده است