پیش نویس آیین نامه وسایل حفاظت فردی کمربند و پیش بند ایمنی

ح- پیش بند

ماده۲۵۱- در مجاورت قطعات دوار و متحرک ماشین ها نباید از پیش بند استفاده شود.

تبصره: اگر در مقابل و یا در مجاورت قطعات دوار و متحرک ماشین ها استفاده از پیش بند ضروری باشد، باید از پیش بند دو تکه استفاده شود به گونه ای که قسمت پایین تنه و بالاتنه از یکدیگر مجزا بوده و به قسمی بسته شود که اگر به طور اتفاقی قسمتی از آن را ماشین در حال کار بگیرد، بتوان آن را به سهولت و سریع باز کرد.

ماده۲۵۲- پیش بندهای مخصوص کارگرانی که در مقابل شعله و با آتش های بدون حفاظ و یا در مقابل فلزات مذاب کار می کنند، باید تمام سینه را بپوشاند و از جنسی تهیه شود که در برابر آتش کاملاً مقاومت داشته باشد.

ماده۲۵۳ – پیش بند مخصوص کارگرانی که با مایعات خورنده مثل اسیدها و مواد قلیایی سوزاننده کار می کنند، باید از موادی که در برابر آلاینده های شیمیایی خورنده مقاوم باشند، تهیه شود. این پیش بند باید تمام سینه را بپوشاند.

 

خ- کمربند ایمنی

ماده ۲۵۴- از کمربند های ایمنی بدن، برای محافظت از سقوط بر روی داربست ها، سقف های عایق و غیره که پاها بدون اطمینان و ایمنی لازم روی آن ها قرار می گیرند، استفاده می شود. این کمربندها از چرم یا تسمه بافته شده با کیفیت بالا ساخته می شوند.

ماده ۲۵۵- جنس کمربند ایمنی فقط باید از محکم ترین نوع چرم یعنی پوست دباغی نشده باشد.

ماده ۲۵۶- انواع مختلف تسمه بافته شده از جنس کتان، نایلون یا دیگر الیاف مصنوعی باید به گونه ای ساخته شوند که در برابر نیروی کششی بیش از ۲۰۰۰ کیلوگرم مقاومت داشته باشند.

ماده ۲۵۷- کمربندهای ایمنی باید به قلاب فلزی (سگک) و حلقه های فرم یافته با قدرت مناسب مجهز باشند

ماده ۲۵۸- تجهیزات کمربندهای ایمنی: برای پایین یا بالا بردن کارگران در قسمت های محصور و کارهای مشابه مورد استفاده قرار می گیرنـد. استفاده از این تجهیزات توسط سقف سازها ، نقاش ها و دیگر کارگران به هنگام کار در مکان های پرمخاطره، حفاظت مناسبی را در برابر سقوط آن ها فراهم می کند. تجهیزات کمربند از کتان، نایلون یا دیگر الیاف مصنوعی بافته شده و مجهز به حلقه های آویز آهنی D شکل متصل به کمربند ایمنی ساخته می شوند.

 

انتخاب و استفاده از کمربندهای ایمنی

ماده ۲۵۹- استفاده معمولی کمربندهای ایمنی: به حالتی اطلاق می شود که در خلال دوره های معمولی کار تقریباً همیشه فشارهای ضعیف (خفیفی) به کمربند وارد می شود. نیروی حاصل در صورت رخ دادن این فشارها معمولاً کمتر از مجموع وزن استاتیک ( سکون ) افراد است. مثلاً جرثقیل های بالا برنده یا پایین برنده یک کارگر، با ایجاد محیطی ساکن و

بدون حرکت برای کارگر به هنگام کار می تواند از عوامل به وجود آورنده این نوع فشارها باشد.

ماده ۲۶۰- استفاده اضطراری کمربندهای ایمنی: شامل مواردی می شود که هنگام سقوط یک فرد، از افتادن او با اطمینان خاطر جلوگیری شود. چنین استفاده ای می تواند برای هر کمربند و در هر زمان اتفاق بیفتد ، البته احتمال دارد که به هر قطعه ای از کمربند در معرض فشار تحت شرایط خاص فشاری معادل چندین برابر وزن استفاده کننده از آن وارد شود.

ماده ۲۶۱- قسمت های فلزی ضد جرقه : در جاهایی که غبار، بخار یا گازهای آتش زا وجود دارد و ممکن است جرقه باعث ایجاد انفجار شود، باید از قطعات فلزی ضد جرقه استفاده شود

ماده ۲۶۲- ضربه گیر: اگر درصد احتمال سقوط آزاد بالا باشد، استفاده از بعضی انواع ضربه گیرها در کمربند ایمنی برای آهسته کردن توقف ضروری است.

تبصره: ضربه گیرها می توانند قسمتی از طناب یا کمربند ایمنی باشند و به نحو چشمگیری فشار وارده بر روی تجهیزات و شخص را تضعیف و تعدیل کنند.

 

بررسی و معاینه

ماده ۲۶۳- نقاط ضعف کمربند که ممکن است در برخورد ضربه های سنگین باعث آسیب و صدمه دیدن آن شود، باید بررسی شود.

ماده ۲۶۴- دور کمربندها باید همیشه چند حلقه D شکل یا دیگر وسایل اتصال وجود داشته باشد و هرگز نباید به آنها میخ پرچ زده شود.

ماده ۲۶۵- استفاده کننده از کمربند ایمنی، قبل از هر بار مصرف باید خودش کمربند را بررسی کند. همچنین کمربند ایمنی باید به صورت دوره ای توسط کارشناسان متخصص بررسی و آزمایش شود.

ماده ۲۶۶- حلقه ها، قلاب ها (سگک ها) و دیگر قسمت های فلزی کمربند باید آزمایش شده و قسمت های صدمه دیده تعویض شوند.

ماده ۲۶۷- در یک کمربند تسمه ای بافته شده که امکان دارد در معرض فشار برخوردی قرار گیرد، از هیچ پرچی نباید استفاده شود.

 

 

طناب های نجات

ماده ۲۶۸- طناب های ایمنی ( طناب ایمنی ، طناب نجات ): طناب های ایمنی باید از الیاف مصنوعی یا طبیعی با قدرت تحمـل پـارگـی ۱۰۰۰ (حداقل) الی ۳۰۰۰ کیلـوگـرم سـاختـه شوند.

ماده ۲۶۹- قطر تقریبی طناب های نجات باید ۱۲ الی ۱۶ میلی متر باشد.

ماده ۲۷۰- طناب های نجات باید در حد مجاز آویزان (شل) باشند و حداکثر ۱ متر فاصله برای سقوط (آویزانی) داشته باشند.

ماده ۲۷۱- طناب های نجات باید با آب و مواد شوینده ضعیف شسته و توسط جریان هوا خشک شوند.

ماده ۲۷۲- طناب های نجات نباید در معرض حرارت بالا قرار گیرند.